Het winterkoninkje

Het winterkoninkje                 juni 2011

Ons kleine vogeltje met de grote bek is niet meer.

Wij genoten zo van hem, zijn zang, zijn waakzaamheid en gezelschap op het terras.

Maar het mocht niet zo zijn, het noodlot sloeg toe.

In het noodweer van afgelopen week vond hij zijn lot.

Hij bleek niet bestand tegen de enorme hoeveelheid regen en wind, welke ook ons teisterde.

Wie weet was hij het slachtoffer van een vallende boom of struik.

Of misschien een hartaanval van wat hij in die avond op zich af zag komen. Hij is niet meer. ons kleine vogeltje met die grote bek.

Die gevleugelde vriend op ons tuincentrum, die winterse zanger met zijn prachtige lied.

Wij zullen hem missen, al hoewel spoedig zijn territorium plaats door een ander zal worden ingenomen.

Wij hebben hem in een bakje gelegd, zodat de bezoekers aan ons tuincentrum er nog eens naar kunnen kijken.

Kijkende in dit bakje zien wij een prachtig vogeltje, een paasei met een staartje en een bek, zo licht als een veertje en oh zo verfijnd in elkaar gezet.

Begin van de week vloog hij nog, maar nu nooit meer.

Gerard van Run